مطالب تخصصی واریس
کلینیک فوق تخصصی واریس
- موبایل: 09129580200 - 09128603080
- نمایش آدرس مطب و مسیریابی
- ایمیل: info@drBehnamVaghefi.com
کلیه حقوق برای دکتر بهنام واقفی محفوظ است @ ۲۰۲۴
واریس مشبک یا شبکه ای (رتیکولار) یکی از انواع واریس می باشد که که باید از همان ابتدا به علائم و نشانه های هشدار دهنده آن قبل از آن که به نوع شدیدتر واریس مبتلا شوید، توجه کنید.
واریس پا یکی از بیماری های عروقی شایع است که به دلیل نقص در کارکرد خون رسانی سیاهرگ ها و تجمع خون در آن ها ایجاد می شود. خیلی از افراد گمان می کنند که واریس پا فقط به یک شکل ظاهر می شود اما این طور نیست. هر چند که تصور بیشتر افراد از واریس، رگ های بزرگ و برآمده ای است که از زیر پوست نمایان می شود اما این بیماری به خصوص در مراحل اولیه و قبل از پیشرفت ممکن است علائم دیگری داشته باشد.
واریس پا را می توان بر اساس ظاهر و اندازه، محل بروز، محدوده درگیر یا شدت و پیشرفت علائم طبقه بندی کرد. واریس مشبک یا شبکه ای (رتیکولار) یکی از انواع آن می باشد که می توان بر اساس ظاهر و اندازه آن را در نظر گرفت.
واریس پا بر اساس شکل ظاهری و اندازه رگ هایی که درگیر می شوند به این ترتیب طبقه بندی می شود:
واریس عنکبوتی شکل خفیف واریس است که معمولا به صورت تار عنکبوت و رگ های آبی یا قرمز و بنفش با اندازه و قطر کمتر از یک میلی متر از زیر پوست دیده می شود. این نوع واریس معمولا دردناک نیست و ممکن است فقط با علائمی مثل سوزش یا خارش خفیف در محل رگ های واریسی همراه باشد و بیشتر از نظر مشکلی که در ظاهر و زیبایی پاها ایجاد می کند، مورد توجه قرار می گیرد.
در صورتی که می خواهید در مورد واریس های عنکبوتی بیشتر بدانید خواندن این مقاله را به شما پیشنهاد می کنیم.
واریس شبکه ای یا مشبک که بر اساس یک مقاله مروری جامع، به آن ها وریدهای آبی هم می گویند و در بین زنان شایع تر و با افزایش سن، تغییرات هورمونی و استعداد ژنتیکی مرتبط است، می تواند شدت و علائم متوسطی داشته باشد. این نوع واریس به شکل رگ های شاخه ای یا شبکه ای به رنگ سبز، قرمز یا بنفش کمی متورم تر و برجسته تر از واریس عنکبوتی با اندازه و قطر ۱ تا ۳ میلی متر از زیر پوست دیده می شوند. احساس سنگینی و خستگی یا گرفتگی در عضلات ساق پا از جمله نشانه های واریس رتیکولار پا می باشد.
در واریس طنابی علائم و شکل بیماری به صورت شدیدتری بروز پیدا می کند. رگ های واریسی در این نوع به صورت برجسته و برآمده و با اندازه و قطر بیشتر از ۳ میلی متر است. درد و ناراحتی، احتمال زخم، خونریزی، عفونت و آمبولی از جمله نشانه های این نوع واریس هستند.
واریس شبکه ای یکی از انواع واریس می باشد که بیشتر در پاها و به صورت رگ های کوچک، برآمده و آبی رنگ از زیر پوست دیده می شود. تقریبا ۸۰ درصد از مردان و زنانی که بین ۱۸ تا ۶۴ سال دارند در طول زندگی خود این نوع واریس را تجربه خواهند کرد. واریس مشبک اغلب با واریس عنکبوتی به دلیل شباهت هایی که با هم دارند، اشتباه گرفته می شود. اما تفاوت های مهمی بین آن ها وجود دارد که با دقت به آن ها می توانید این دو نوع واریس را از هم تشخیص دهید. مهم ترین ویژگی هایی که براساس آن می توان این دو نوع واریس را با هم مقایسه کرد عبارتند از:
در واریس شبکه ای یا مشبک اندازه و قطر رگ ها بزرگ تر است در حالی که رگ های واریس عنکبوتی بسیار کوچک و ظریف هستند.
در واریس عنکبوتی رگ ها معمولا به رنگ قرمز، آبی یا بنفش هستند ولی در واریس مشبک معمولا به رنگ آبی یا سبز می باشند.
واریس مشبک یا رتیکولر به صورت برجستگی های کوچک در زیر پوست قابل لمس می باشند ولی واریس عنکبوتی برآمده و برجسته نیست.
عمق رگ ها در واریس مشبک عمیق تر از واریس عنکبوتی است.
رگ های واریس عنکبوتی به شکل تار عنکبوت به نظر می رسند اما واریس رتیکولر به صورت شبکه یا شاخه ای است.
واریس عنکبوتی بیشتر در نواحی صورت، پاها و ران ها ظاهر می شود اما واریس شبکه ای بیشتر در پاها دیده می شود.
اگر چه هنوز این نوع واریس به طور کامل شناخته شده است اما احتمالا این عوامل می توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند.
یکی از فاکتورهای مهم برای بیماری واریس، ژنتیک و سابقه فامیلی می باشد.
زنان به دلایل تغییرات هورمونی و حاملگی بیستر از مردان امکان ابتلا به واریس را دارند.
تغییرات هورمونی، افزایش حجم و فشار خون روی رگ ها در دوران بارداری می توانند باعث ایجاد واریس شوند.
ایستادن یا نشستن طولانی مدت به خصوص اگر روزانه و به دلیل فعالیت یا شغل باشد، باعث تجمع خون در عروق پا و واریسی شدن آن ها می شود.
افزایش وزن فشار زیادی به وریدهای پا و آن ها را مستعد واریسی شدن می کند. در این زمینه مطالعه مقاله چاقی و واریس پا چه ارتباطی با هم دارند؟ را به شما پیشنهاد می کنیم.
بالا رفتن سن سبب تضعیف دیواره رگ ها و دریچه های آن ها می شود و بنابراین پمپاژ خون در رگ ها به درستی انجام نمی شود و احتمال التهاب و تورم وریدی افزایش می یابد.
یبوست طولانی مدت و درمان نشده سبب فشار به عروق پا و ایجاد واریس خواهد شد.
این نوع واریس معمولا با معاینه فیزیکی توسط متخصص قابل تشخیص خواهد بود. البته گاهی اوقات ممکن است نیاز به روش های تشخیصی دیگری مانند سونوگرافی نیز باشد.
واریس مشبک گاهی ممکن است در ابتدا بدون علائم و نشانه ظاهری خاصی باشد. با گذشت زمان و بزرگ تر شدن قطر سیاهرگ ها این علائم می توانند به صورت نشانه های زیر بروز پیدا کنند:
از جمله مهم ترین درمان هایی که می توان برای این نوع واریس به کار برد:
لیزر درمانی یکی از روش هایی است که در آن از اشعه لیزر جهت بستن و از بین بردن رگ های واریسی استفاده می شود و می تواند برای واریس شبکه ای نیز کاربرد داشته باشد.
اسکلروتراپی یک روش تزریقی است که در آن با استفاده از ماده شیمیایی اسکلروزان رگ های واریسی را مسدود و از بین می برند.
میکرو فلبکتومی درمانی است که در آن از طریق ایجاد برش هایی بسیار کوچک اقدام به برداشتن رگ های واریسی می کنند و نسبت به جراحی کم تهاجمی تر و عوارض کمتری دارد.
پوشیدن جوراب واریس، داشتن ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، بالا نگه داشتن پاها به مدت چند بار در طول روز، کنترل وزن از جمله مواردی هستند که توجه به آن ها می تواند تا حد زیادی در پیشگیری و بهبود علائم ناشی از واریس نقش داشته باشد.
واریس مشبک یا شبکه ای (رتیکولر) که عموما به صورت رگ های برجسته آبی رنگ و بیشتر در پاها ایجاد می شود با علائمی مانند درد، خستگی و سنگینی در پاها و تورم یا خارش همراه می باشد. این نوع واریس از نظر رنگ، قطر رگ ها، برجستگی، عمق و شکل ظاهری با واریس عنکبوتی متفاوت است. درمان های متنوعی برای واریس شبکه ای وجود دارد که با تشخیص متخصص واریس انجام می شود.
سیاهرگ های قابل مشاهده زیر پوست شما هستند که به رنگ آبی مایل به بنفش دیده می شوند و از رگ های واریسی برآمدگی کمتری دارند اما می توانند باعث درد و ناراحتی هم شوند.
این نوع واریس در اغلب اوقات خطر خاصی را ایجاد نمی کند اما پیشرفت و مزمن شدن آن می تواند باعث ایجاد واریس های شدیدتر و یا تشکیل لخته خون و خطر آمبولی ریه شود.
قطر رگ های این نوع واریس معمولا بین ۱ تا ۴ میلی متر است.
این نوع واریس اغلب درد یا مشکلات دیگری ایجاد نمی کند اما می تواند به خصوص از نظر ظاهری ناخوشایند باشد و گاهی اوقات این وریدها ممکن است در اطراف پا یا مچ پا دچار خونریزی شوند.