واریس چیست؟ علائم مهم و انواع آن را بشناسید!

اکثر ما با شنیدن کلمه واریس، رگ های برجسته و متورمی را در ذهنمان تجسم می کنیم. واریس در واقع به یک سری عروق و رگ برجسته در پا گفته می‌ شود که البته تمام قسمت‌ های بدن شامل سر و گردن، دست‌ ها و تنه نیز ممکن است دچار واریس شوند ولی در پا شایع‌ تر است.

هنگامی که رگ ها متورم و گشاد می شوند واریس ایجاد می شود. ممکن است بپرسید چگونه این اتفاق می افتد؟

جواب این سوال را به زبان ساده این طور می توان پاسخ داد.

در سراسر بدن ما سیاهرگ هایی وجود دارند که نقش آن ها رساندن خون از اندام های بدن به قلب است. در این سیاهرگ ها دریچه هایی به نام لانه کبوتری وجود دارند که وقتی خون به سمت قلب حرکت می کند، جلوی برگشت خون را می گیرند.

اگر به دلایلی مثل فشار بیش از اندازه به قسمت یا عضوی از بدن این دریچه ها یا دیواره رگ ها ضعیف شوند، در این صورت جریان خون با مشکلاتی مواجه خواهد شد. جمع شدن خون در سیاهرگ ها یا لخته ی خون باعث متورم و بزرگ شدن و فشار بیش از اندازه به رگ ها و ایجاد بیماری واریس خواهد شد.

در واقع واریس نوعی نقص و مشکل در پمپاژ خون در رگ ها می باشد.

یکی از مجلات معتبر پزشکی آمار واریس را ۲ تا ۷۳ درصد در جهان عنوان می کند. شاید برایتان جالب باشد که شرایط جغرافیایی باعث این گوناگونی آمار شده است و شیوع این بیماری در کشورهای پیشرفته و غربی بیشتر بوده است. در سال های اخیر این بیماری بیشتر مورد توجه قرار گرفته است و درمان های گوناگونی برای آن در نظر گرفته شده است.

در واقع می توان غیر از عوامل مهمی مانند بارداری، چاقی، دیابت، جنسیت، اختلالات هورمونی، آسیب و صدمه به ساق پاها، افزایش سن، شرایط شغلی، ژنتیک، بعضی از رشته های ورزشی، فشار خون و سبک زندگی، عامل جغرافیایی و اقلیمی را هم در ایجاد و پیشرفت این بیماری در نظر گرفت.

در ادامه به مهم ترین عواملی که باعث واریس می شوند اشاره خواهیم کرد.

عوامل واریس پا

از جمله مهم ترین عواملی که باعث واریس می شوند، به این موارد می توان اشاره کرد:

• سابقه خانوادگی یا ژنتیک

در صورتی که یکی از اعضای خانواده یا خویشاوندان نزدیک مبتلا به واریس یا بیماری هایی مثل فشار خون، بیماری های قلبی و عروقی یا حتی متابولیک باشد شانس ابتلا به این بیماری بیشتر خواهد شد. 

• جنسیت

تحقیقات و مطالعات زیادی نشان دادند که زنان بیشتر از مردان مبتلا به بیماری واریس پا می شوند. البته هنوز دلیل این موضوع چندان مشخص نیست. اما تغییرات هورمونی و بارداری از عواملی هستند که می توانند نقش مهمی در این زمینه داشته باشند.

• سن

سن به عنوان یک دلیل اصلی و کلیدی برای این بیماری شناخته شده است. زیرا هر چه سن بالاتر می رود عضلات ساق پا و دریچه های رگ های خونی در پا ضعیف تر می شوند. این بیماری در افراد ۷۰ ساله حدودا ۸۰ درصد دیده شده که مسلما آمار بالایی است!

• بارداری و زایمان

به دلیل تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی که در دوران حاملگی اتفاق می افتد، فشار بیشتری به عروق پا وارد می شود و به همین دلیل امکان ابتلا به این بیماری بیشتر خواهد شد. هر چه تعداد حاملگی و زایمان بیشتر باشد مسلما بیشتر در معرض خطر این بیماری خواهید بود.

• شغل

برخی مشاغل که نیاز به ایستادن و سرپا بودن یا نشستن طولانی مدت دارند مثل؛ معلمان، پرستاران، نگهبانان، آرایشگران، کارگران و ... احتمال تورم و برجستگی عروق پا در آن ها بیشتر خواهد بود.

• چاقی و اضافه وزن

چاقی و اضافه وزن باعث فشار به رگ و وریدهای پا می شود و در نتیجه باعث ضعف عملکرد آن ها و برگشت خون به ساق پا خواهد شد. این عامل به خصوص در زنان عامل خطر بیشتری برای این بیماری نسبت به مردان خواهد بود.

البته لازم به ذکر است که معیار چاقی یا اضافه وزن همان شاخص توده بدنی یا BMI می باشد که میزان توده و مقدار چربی بدن را به صورت حدودی مشخص می کند.

در گذشته این بیماری چندان جدی گرفته نمی شد اما امروزه با افزایش بیماران و همچنین پیشرفت علم پزشکی و درمان، انواع گوناگونی از واریس شناخته شدند و درمان های گوناگونی برای این بیماری پیشنهاد و در نظر گرفته شده است.

طبقه بندی انواع واریس

این بیماری می تواند با توجه اندازه تورم و اندازه رگ های پا، شدت، محدوده درگیری و محل بروز انواع مختلفی داشته باشد.

عروق برجسته ممکن است به رنگ قرمز، آبی، ارغوانی، سبز و بعضاً بنفش تیره دیده شوند.

انواع واریس از نظر اندازه

از نظر اندازه ممکن است بسیار ریز و سطحی باشند که اصطلاحاً به آن‌ها عروق تلانژکتازی یا اسپایدر یا عنکبوتی (spider) گفته می‌شود و یا ممکن است بزرگتر و برجسته‌ شوند که به آن‌ها واریس برجسته گفته می‌شود. موارد بسیار برجسته و شدید نیز اصطلاحاً واریس طنابی (Trunk) گفته می‌شود.

• واریس عنکبوتی

واریس عنکبوتی نوع خفیف تر و کوچکتری از رگ های واریسی هستند که از نظر شکل ظاهری شبیه تار عنکبوت می باشند و علت نام گذاری آن ها نیز به همین دلیل است. 

در واقع بهتر است بگوییم رگ های عنکبوتی همان مویرگ های کوچک خونی هستند که به رگ های بزرگتر خونی وصل می شوند و در سیستم گردش خون دخالت دارند. آن ها به دلیل نزدیکی به سطح پوست به راحتی قابل مشاهده و اغلب به رنگ های آبی، بنفش یا قرمز و اغلب در پاها یا صورت هستند.

رگ های عنکبوتی در بسیاری از اوقات چندان خطرناک و دردناک نیستند و ممکن است بیشتر از نظر ظاهری و زیبایی آزاردهنده باشند. اما باید دقت داشت که گاهی وجود این نوع رگ ها می تواند نشانه ای مبنی بر واریس مزمن یا نارسایی و اختلال در سیستم خون رسانی رگ ها باشند. از این جهت معاینه توسط پزشک ضروری و لازم به نظر می رسد.

شکل واریس عنکبوتی در بیماری که توسط دکتر بهنام واقفی درمان شده است.

• واریس شبکه ای یا مشبک (رتیکولر)

واریس شبکه ای رگ های ظریف و کوچک آبی مایل به بنفشی هستند که مانند یک شبکه به هم وصل و متصل شده اند. این نوع واریس اغلب اوقات مشکلی ایجاد نمی کنند و ممکن است از نظر ظاهری برای بیمار آزار دهنده باشند. اندازه آن ها از واریس های عنکبوتی بزرگ تر و در سطح عمیق تری در پوست قرار گرفتند.

اگر می خواهید در مورد این نوع واریس بیشتر بدانید خواندن مقاله واریس مشبک یا شبکه ای (رتیکولر) چه علائمی دارد؟ را به شما پیشنهاد می کنیم.

• واریس طنابی

 واریس طنابی رگ های پیچ در پیچ و بزرگی هستند که تغییر شکل و اندازه آن ها به حدی است که باعث بیرون زدگی و برآمدگی می شوند و به راحتی از زیر لایه بیرونی پوست مشخص و قابل مشاهده می باشند.  این نوع تورم ورید ممکن است دردناک و آزار دهنده باشد.

در صورتی که دچار چنین عارضه و ناهنجاری شدید حتما برای درمان زیر نظر یک پزشک متخصص اقدام کنید.

شکل ظاهری واریس طنابی که در کلینیک فوق تخصصی واریس دکتر بهنام واقفی درمان شده است.

انواع واریس بر اساس شدت

این بیماری می تواند بر اساس شدت هم دسته بندی شود:

• واریس خفیف

در نوع خفیف، رگ های واریسی کوچک هستند و علائم به صورت کم و خفیف مثل احساس خستگی یا سنگینی در پا وجود دارد.

• واریس متوسط

در این مرحله عروق و رگ ها بزرگ، متورم و پیچ خورده هستند و برای بیمار احساس درد، ناراحتی، تورم و تغییر پوست را ایجاد می کنند.

• واریس شدید

در نوع شدید، وریدها بسیار پیچ خورده و بزرگ شدند و علاوه بر درد و ناراحتی ممکن است عوارضی مثل زخم و خونریزی را هم به همراه داشته باشند.

انواع واریس بر اساس محل بروز

این بیماری ممکن است در قسمت های مختلفی از بدن ایجاد شود. مهم ترین و متداول ترین انواع آن عبارتند از:

• واریس پا

شایع ترین نوع واریس است و عموما در پشت ناحیه ساق پا و ران ایجاد می شود. عوامل و نشانه های آن را در همین مقاله مورد بررسی قرار دادیم.

• واریس دست

تورم و برجستگی رگ ها در هر قسمتی از دست ممکن است اتفاق بیفتد. بیشتر اوقات این نوع واریس درد و ناراحتی جدی ایجاد نمی کند و عوامل مختلفی مثل افزایش سن، کم شدن چربی بدن، گرما، ورزش، ژنتیک و ... می توانند باعث ایجاد آن شوند.

• واریس صورت

معمولا به صورت رگ های قرمز یا بنفش رنگی اطراف بینی و گونه ها ظاهر می شوند. عموما خطر یا عارضه خاصی را ایجاد نمی کند و در زنان و افراد سالمند بیشتر دیده می شود.

• واریس مری

این نوع بیشتر در افرادی که مبتلا به سیروز کبدی، ناراحتی های معده و فشارخون هستند دیده می شود و می تواند باعث خونریزی شود.

• واریس بیضه یا واریسکول

در این حالت رگ ها و عروق درون بیضه ها بزرگ و متورم می شوند. این نوع واریس می تواند در کیفیت اسپرم و باروری تاثیرگذار باشد.

• واریس مقعد یا هموروئید

متورم شدن رگ های مقعد باعث درد، سوزش و خونریزی می شود. هموروئید می تواند به دلیل یبوست، بارداری، نشستن طولانی مدت و یا اضافه وزن ایجاد شود.

انواع واریس بر اساس ورید صافن

دو رگ اصلی که می توانند در ایجاد واریس نقش اساسی داشته باشند، ورید صافن بزرگ و ورید صافن کوچک هستند.

• ورید صافن کوچک

این رگ که از پشت مچ پا تا پشت زانو ادامه دارد باعث تخلیه خون از قسمت بیرونی ساق پا می شود. پس واریسی که در پشت زانو و مچ پا ایجاد می شود ناشی از نارسایی و اختلال در این ورید می باشد.

علائم آن مشابه ورید صافن بزرگ می باشد با این تفاوت که ناحیه کوچک تر و کمتری از پا را درگیر می کند.

• ورید صافن بزرگ

بلندترین سیاهرگ سطحی بدن است و از مچ پا تا کشاله ران امتداد پیدا می کند. این سیاهرگ باعث تخلیه خون بدون اکسیژن از قسمت های سطحی ساق پا و زانو می شود. نارسایی این رگ باعث تورم و پیچ خوردگی رگ ها و جمع شدن خون می شود.

مشاهده کردن رگ های بزرگ و برجسته، تورم، احساس سنگینی و خستگی در پاها، خارش و تغییر رنگ پوست از علائم آن می باشند.

واریس بر اثر چه چیزی است و علت آن چیست؟

غیر از عوامل مهمی که قبلا به آن ها اشاره کردیم به طور کلی دلایلی که می توان برای واریس در نظر گرفت عبارتند از:

• افزایش سن

هر چه سن بالاتر می رود دیواره و دریچه رگ ها ضعیف تر می شوند و در نتیجه احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر می شود.

• تغییرات هورمونی در خانم‌ ها که در چندین دوره در آن ها اتفاق می‌ افتد.

• تغییرات اوایل یائسگی

• مصرف داروهای هورمونی (داروی پیشگیری از بارداری- داروهای هورمونی در یائسگی)

• تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی

• حاملگی و بارداری

در بارداری ۳ علّت وجود دارد که خانم‌ ها بسیار مستعد واریس می‌ شوند؛

- تغییرات هورمونی

- فشار رحم روی عروق پا

- افزایش حجم داخل عروقی

• شغل‌ هایی که تحرک کم دارند

• ژنتیک

• پوشیدن لباس‌ های تنگ

عادت به پوشیدن لباس های تنگ مانند شلوار تنگ، بلوز تنگ و ... می تواند تاثیر نامناسبی داشته باشد.

• پوشیدن کفش‌ نامناسب یا پاشنه‌ دار

پوشیدن این نوع کفش ها باعث تنبلی عضله ساق پا می‌شود و در نتیجه ممکن است برگشت خون به‌ خوبی صورت نگیرد.

• بی‌ تحرکی طولانی مدت

مثلاً افرادی که به علت کهولت سن و بیماری صعب‌ العلاج مدت طولانی در بستر استراحت می‌ کنند یا اینکه به علت آتل پا یا گچ پای طولانی مدت، خوب راه نمی‌ روند.

• عادت و سبک نشستن غلط

مثلا انداختن پاها روی همدیگر به نحوی که پا تحت فشار قرار بگیرد؛ به مرور زمان این عادت تاثیر نامطلوبی روی رگ های پا خواهد گذاشت.

• چاقی و اضافه وزن به خصوص در شاخص توده بدنی بالای ۳۰

• عللی که باعث افزایش فشار داخل شکم و داخل عروق و آسیب به دیواره رگ ها می‌شوند مثل یبوست، سرفه مزمن و فشار خون

• جنسیت

• کم تحرکی و فعالیت بدنی روزانه کم

افرادی که در طول روز فعالیت و تحرک کافی ندارند و به خاطر سبک زندگی غلط مدت زیادی را بدون حرکت یا فعالیت خاصی می مانند به دلیل تجمع خون در رگ ها امکان بروز این بیماری را در خود بالا می برند.

علائم و نشانه واریس چیست؟

علائم واریس بسیار طیف وسیعی دارند.

بسیاری از افراد که دارای واریس‌های کوچک یا واریس‌های طنابی هستند ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و صرفاً جهت ظاهر و زیبایی مراجعه کنند.

طی مطالعات مختلف دیده شده است که  واریس‌های ریز و عنکبوتی و  واریس‌های طنابی هیچ علامتی ندارند!

از طرفی بین شدت واریس و علائم ارتباط مستقیمی نیست. یعنی بدان معنا نیست که واریس هرچه درشت‌ تر باشد، علائم آن نیز بیشتر است.

بسیاری از بیماران با واریس‌های ریز و عنکبوتی از علائم زیاد خستگی و درد و ورم پا شکایت دارند.

از طرفی بسیاری از واریس‌ های طنابی هیچ علامتی ندارند. پس دقت کنید! گول بدون علامت بودن این واریس‌ ها را نخورید زیرا این واریس‌ های طنابی به مرور دچار عوارضی مانند لخته خون و آمبولی ریه، تغییر رنگ پوست و اگزما و زخم‌ های وریدی می‌ شوند.

علائم واریس شامل موارد زیر می‌ شود:

۱- علائم اولیه واریس

- خارش و سوزش روی رگ‌ های واریسی

- درد و کرامپ عضلات پا به خصوص در هنگام خواب یا آویزان کردن پاها

- ورم پا و سنگینی پا

- خستگی زود هنگام پاها

- بی‌ قراری پاها

۲- علائم پیشرفته‌ تر واریس

در صورت پیشرفت بیماری ممکن اسـت علائم زیر نیز به وجود آیند:

- علائم پوستی

پوست به مرور دچار خشکی و التهاب می‌شود. خارش و سوزش پیدا می‌ کند. به مرور چربی زیر پوستی از بین رفته و پوست حالت ضخیم شدن و چرمی پیدا می‌ کند. همچنین پوست نواحی ساق دچار تغییر رنگ شده و قهوه‌ای تیره می‌ شوند. در صورت تداوم علائم، پوست به مرور دچار زخم می‌ شود.

زخم وریدی معمولا نزدیک قوزک پا به وجود می‌ آیند و ممکن است دچار عفونت زخم یا خونریزی‌ های شدید شوند.

با وجود علائم و نشانه هایی که به آن ها اشاره کردیم قابل ذکر است که تشخیص این بیماری توسط پزشک با معاینه و روش هایی برای بررسی جریان خون در عروق و رگ ها مانند سونوگرافی داپلر و روش های تشخیصی دیگر که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد؛ انجام می شود.

تفاوت واریس با ورم پا

ورم پا و واریس علائم مشابهی با هم دارند و به همین دلیل بیشتر افراد آن ها را با هم اشتباه می کنند. در مقاله ورم پا به طور کامل در مورد این بیماری و علائم آن توضیح داده ایم. در صورتی که می خواهید در مورد این بیماری بیشتر بدانید حتما آن را مطالعه کنید.

در واقع ورم پا به دلیل تورم بافت های نرم پا در یک یا هر دو پا اتفاق می افتد. شایع ترین علامت آن نیز ورم کردن پاها و مچ پا است. از نشانه های دیگر این بیماری این است که پوست در قسمتی که ورم کردگی اتفاق افتاده کشیده و براق می شود و اگر انگشت را روی جایی که ورم کرده فشار بدهیم گود می افتد.

احساس درد و سنگینی در پاها مانند واریس وجود دارد. اما در واریس همان طور که گفته شد علت این امر تورم رگ ها و اختلال در جریان خون رسانی است اما در ورم پا به دلیل تجمع مایع اضافی در بافت های پا اتفاق می افتد.

علت و دلایل مختلفی باعث ورم پا می شوند مثل؛ نارسایی قلبی، عفونت، آسیب به بافت یا استخوان پا، مصرف بعضی از داروها، بیماری های کبدی و کلیوی، بارداری، گرما، لخته شدن خون و ...

درمان ورم پا با توجه به علتی که باعث ایجاد آن شده است، انجام می شود. پزشک برای تشخیص علت اصلی این بیماری آزمایشاتی مثل خون و ادرار و تصویربرداری و ... را انجام خواهد داد. 

تشخیص واریس پا

ممکن است پزشک غیر از ویزیت و معاینه جهت بررسی دقیق تر وضعیت عروق و رگ های واریسی از روش های دیگری نیز استفاده کند. متداول ترین روش های غیر تهاجمی که می توان برای تشخیص واریس استفاده کرد عبارتند از:

• سونوگرافی داپلر

یکی از روش های پرکاربرد است که برای تشخیص جریان خون و سرعت آن در رگ ها به کار می رود. 

• سونوگرافی داپلکس

این روش تشخیصی که به نوعی مکمل داپلر نیز به شمار می آید و برای نشان دادن شکل و ساختار رگ ها و یا بررسی علت انسداد خون انجام می شود.

•  ونوگرافی

در این نوع سونوگرافی از اشعه ی ایکس جهت ارزیابی وضعیت و سلامت رگ ها استفاده می شود.

• پلتیسموگرافی

ممکن است کاربرد این روش بیشتر در مورد بیماری های ریوی شنیده باشید، اما جهت بررسی تغییراتی که در فشار و حجم جریان خون رگ های پا نیز اتفاق می افتد از این تشخیص استفاده می کنند.

• سی تی اسکن و ام آر آی

ممکن است در مواردی پزشک نیاز به بررسی وسیع تر شبکه جریان خون در سیاهرگ ها مثلا در ناحیه لگن نیز داشته باشد. بنابراین از سی تی اسکن و ام آر آی جهت بررسی استفاده خواهد کرد.

مقاله روش های تشخیص واریس چگونه است؟ اطلاعات کاملی را در مورد روش های تشخیص واریس به شما خواهد داد.

درمان واریس چگونه است؟

همان طور که گفتیم واریس می تواند با توجه به شدت، عمق و نوع عروقی که درگیر می شوند، انواع مختلفی داشته باشد. در گذشته جراحی که یک روش تهاجمی است، در کنار دارو درمانی تنها درمان واریس به حساب می آمد. اما امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی پزشکی، درمان های متعدد و راحتی وجود دارند. انتخاب روش درمانی برای واریس پا باید توسط پزشک متخصص انجام شود و از جمله درمان هایی که می توان نام برد عبارتند از:

- لیزر درمانی

لیزر واریس پا بسته به عمق وریدهای واریسی به دو صورت سطحی و عمقی انجام می شود. در این روش با استفاده از اشعه لیزر اقدام به بستن رگ های واریسی و درمان آن ها می کنند.

- اسکلروتراپی

یک روش تزریقی است که تنها با استفاده از یک سوزن کوچک ماده اسکلروزان را به رگ های واریسی تزریق و آن ها را مداوا می کنند.

- فلبکتومی

در این درمان با ایجاد برش های بسیار کوچک، رگ های معیوب و واریسی را خارج می کنند.

اگر واریس درمان نشود چه می شود؟

هنگامی که بیمار جهت درمان واریس اقدام جدی نکند و یا درمان اصولی و مناسبی دریافت نکند؛ در صورت طول کشیدن واریس و تداوم علائم فوق، ممکن است بیمار دچار عوارض زیر نیز شود:

• درد و ناراحتی

 این بیماری باعث احساس درد و سنگینی در پا و خستگی شدید می شود و ایستادن یا نشستن طولانی مدت برای فرد مشکل زا خواهد بود. بنابراین اگر آن را درمان نکند متاسفانه مجبور به تحمل درد و ناراحتی خواهد بود.

• لیپواسکلروماتوزیس: ضخیم شدن و چرمی شدن پوست

وقتی جریان خون و اکسیژن به بافت ها کاهش پیدا کند در این حالت پوست تغییراتی مانند خشکی، خارش یا تغییر رنگ را از خود نشان می دهد. این تغییرات به مرور زمان باعث می شود تا پوست شکل طبیعی خود را از دست بدهد و حالتی ضخیم و چرمی شکل پیدا کند.

• ورم شدید پا

بر اثر تجمع مایعات در بافت های پا ایجاد می شود.

• زخم وریدی

یکی از عوارض بد واریس است و معمولا در ناحیه مچ پا ایجاد می شوند. درمان این نوع زخم ها آسان نیست و ممکن است دچار خونریزی شدید و عفونت نیز شود. 

• لخته خون داخل رگ‌ها یا ترومبز ورید عمقی

در این حالت لخته های خون در رگ های عمیق پا ایجاد می شوند و این لخته‌ ها علاوه بر ایجاد درد بسیار شدید، می‌توانند به ریه ها منتقل و باعث آمبولی ریه نیز شوند.

• مشکلات عروقی

واریس می تواند باعث مختل شدن عملکرد سایر رگ ها و عروق نیز شود. 

• کاهش عملکرد روزانه

ابتلا به این بیماری به دلیل درد و ناراحتی باعث می شود تا فرد بیمار را از انجام فعالیت های اجتماعی، ورزش و ... باز دارد.

• کاهش اعتماد به نفس

هنگامی که شکل ظاهری پاها به دلیل تورم رگ ها و ظاهر شدن عروق رنگی زیر پوست، تغییر می کند؛ بسیاری از بیماران دچار کاهش اعتماد به نفس می شوند یا احساس شرم و خجالت از دیده شدن پاهای خود دارند.

جمع بندی

واریس یکی از بیماری هایی است که به دلیل ضعف و نارسایی در دیواره و دریچه سیاهرگ ها اتفاق می افتد. این بیماری عروقی بیشتر در پاها ایجاد می شود و انواع مختلفی دارد. ژنتیک، چاقی، ایستادن یا نشستن طولانی مدت و سبک زندگی غلط از جمله مهم ترین عواملی هستند که می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. تشخیص و درمان این بیماری به راحتی توسط متخصص امکان پذیر است و امروزه درمان های قطعی و بدون دردسری برای این بیماری وجود دارد.

سوالات متداول

۱- آیا واریس خطرناک است؟

واریس در بیشتر موارد خطری جدی به وجود نمی آورد اما به دلیل مزمن یا شدید شدن ممکن است علائمی مانند ایجاد لخته خون، زخم یا عفونت ایجاد کند و بنابراین باید حتما توسط متخصص مورد ارزیابی قرار بگیرید.  

۲- آیا واریس مسری است؟

خیر، واریس یک بیماری عروقی است و مسری و قابل سرایت نمی باشد.

۳- آیا واریس در جوانی هم اتفاق می افتد؟

بله، واریس در هر سنی حتی جوانی نیز ممکن است اتفاق بیفتد به خصوص اگر عوامل زمینه ساز آن را نیز داشته باشید.

۴- آیا واریس درمان قطعی دارد؟

بله، امروزه برخلاف گذشته درمان های قطعی و بدون دردسری مانند لیزردرمانی، اسکلروتراپی و فلبکتومی وجود دارند.

۵- چرا به واریس مبتلا شده ام؟

واریس به دلایل مختلفی مانند ژنتیک، سن، جنس، تغییرات هورمونی، بارداری، چاقی یا ایستادن و نشستن طولانی مدت ممکن است اتفاق بیفتد.

۶- آیا واریس باعث سرطان می شود؟

خیر، تاکنون هیچ ارتباط مستقیمی بین واریس و سرطان کشف نشده است.

۷- چه زمانی برای واریس باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر متوجه رگ های متورم و پیچ خورده، درد و تورم شده اید، بهتر است هر چه زودتر به پزشک متخصص مراجعه کنید.